Mijn onderzoek naar de eerste Gooische Schildersclub is in boekvorm uitgekomen in oktober 2021 bij Uitgeverij van Wijland. 
Bestel via www.uitgeverijvanwijland.nl
€ 18,95)
Lezers met belangstelling voor Gooise kunst en historie kunnen uitzien naar de komst van een eerste druk over Club de Tien. Tekst en afbeeldingen leveren het onweerlegbare bewijs dat de Larense School werd geschraagd door een destijds kleine maar bloeiende kunstenaarsbeweging. Deze illustere groep timmerde flink aan de weg. Kunstenaars, die nog geen naam hadden gemaakt, zochten en vonden een middel om hun werk te etaleren en kopers te lokken. Club de Tien deed aan marketing lang voordat de term was uitgevonden. De leden waren energiek, inventief en zeker niet een groepje halfzachte vreemde snuiters met flodderdassen, waarvoor sommige Larense notabelen hen aanzag.
De oprichter was oriëntalist August le Gras, een man met flair en een groot belangstellingsveld. Hij fokte Arabische windhonden, hield een menagerie van kippen en ander gevederte, was subliem in het schetsen van dieren, bezeten van reizen naar met name Tunis en Algerije en scherp in zijn beschrijvingen van zijn avonturen. August wist zijn collega’s te binden in hun streven kunst onder de mensen te brengen en natuurlijk, brood op de plank. Club de Tien was in de ruim vijftien jaar van haar bestaan een succesvolle groep, die door het hele land meer dan tachtig tentoonstellingen organiseerde. Dit boek elimineert de misvatting dat de club maar een marginaal Larens schildersgezelschapje was.
Ook in sociaal opzicht is deze van veel illustraties voorziene uitgave een klein juweeltje. Laren is niet meer een vooruitstrevend bolwerk van kunst en bevlogenheid. Het is inmiddels het rijkste dorp van Nederland. De demografische opbouw neigt zwaar naar een bevolking van veel gepensioneerde gefortuneerden, groot industriëlen, grootheden uit televisieland, “celebrities”. Waren er nog maar wat lieden met flodderdassen, opzienbarende haargroei en wilde ideeën. Een boekwerkje als Club de Tien haalt onvermijdelijk een gevoel van nostalgie boven.
Schrijver Peter van der Ploeg, woonachtig te Laren, moet ongelooflijk veel tijd hebben gestoken in het verzamelen van zijn materiaal. Covid moet hem hard hebben getroffen. Archieven dicht, musea gesloten. Desondanks krijgt de lezer het gevoel dat hij heel nauwkeurig te werk is gegaan. Hij legt met precisie het kunstenaarsleven in de vruchtbare Jaren 1880 -1920 bloot. Club de Tien is een waardige bijdrage aan de kennis van een enerverende artistieke tijd.
Cerberus
September 2021
Portret van de auteur verwerkt in een portretschilderij van Willem van Nieuwenhoven. Nieuwenhoven was een van de vijfendertig leden van Club De Tien © Fotobewerking Sander Aben.
Tot aan mijn onderzoek was er niet veel bekend over de in Laren gevestigde eerste Gooise Schildersclub De Tien. De geschiedenis van dit gezelschap kan nu ruim worden aangevuld. De Tien heeft 15 jaar bestaan van 1903 tot en met 1918 en kent vele successen. Over de hele periode hebben in totaal 35 leden -de samenstelling veranderde nogal eens- deelgenomen aan meer dan 70 tentoonstellingen door het hele land. Het zal blijken dat De Tien de voorloper is van de in 1921 opgerichte en nog steeds actieve Vereniging van Beeldende Kunstenaars Laren-Blaricum.
De artikelen zijn verschenen in het kwartaalschrift van de Historische Kring Laren.
Artikel 1 “Schilders slechte kooplui, losbollen en drinkebroers? ” Niet bij Club De Tien! is uitgebracht in mei 2017.
Het tweede artikel is gepubliceerd op 21 augustus 2017: “De reizende verkoopmachine van August Legras.”
De derde aflevering verscheen in december 2017 en heb ik als titel gegeven: “Club de Tien piekt in 1910.”
Het vierde en afsluitende artikel heet: “Dames worden lid en het einde van Club De Tien.” Het kwam uit in januari 2018.
August Legras in 1903 de oprichter van Club De Tien